دره هستالن به طول 12 کیلومتر در بخش مرکزی کشور نروژ و نزدیک به مرز سوئد قرار دارد. نوامبر سال 1981 برای ساکنان این دره ، آغاز مشاهده پدیدهای تابناک و عجیب بود. این نمودهای نورانی گاهی تا چهار بار در روز در پایین خط افق و در امتداد خط الرأس کوهها یا بر بام خانهها دیده میشدند. آن دسته از اشکال نورانی به به رنگ سفید یا زرد بودند ، عموماً اشکالی شبیه به سیگار ، کروی شکل یا گرداب مانند داشتند و گاهی نورهای سرخ فام در جلوی آنها وجود داشت. این پدیدههای درخشان گاه تا یک ساعت به حالتی معلق بر جای خود باقی میماندند و سپس با سرعت زیاد دور میشدند.
دره هستالن به طول 12 کیلومتر در بخش مرکزی کشور نروژ و نزدیک به مرز سوئد قرار دارد. نوامبر سال 1981 برای ساکنان این دره ، آغاز مشاهده پدیدهای تابناک و عجیب بود. این نمودهای نورانی گاهی تا چهار بار در روز در پایین خط افق و در امتداد خط الرأس کوهها یا بر بام خانهها دیده میشدند. آن دسته از اشکال نورانی به به رنگ سفید یا زرد بودند ، عموماً اشکالی شبیه به سیگار ، کروی شکل یا گرداب مانند داشتند و گاهی نورهای سرخ فام در جلوی آنها وجود داشت. این پدیدههای درخشان گاه تا یک ساعت به حالتی معلق بر جای خود باقی میماندند و سپس با سرعت زیاد دور میشدند.
در سال 1984 میلادی گروهی از دانشمندان که به این رویداد علاقهمند شده بودند در قالب یک برنامه پژوهشی با عنوان « پروژه هسدالن » عازم این دره شدند. آنها مجهز به تجهیزات فنی فراوانی بودند و هدفشان اثبات حضور اشیای پرنده ناشناس یا کشف دلیل دیگری برای این واقعه بود. پژوهشگران پروژه هسدالن به مدت چندین هفته به بررسی منطقه پرداختند. آنها نورهای عجیبی را که در برخی از موارد به رنگهای قرمز و آبی میدرخشیدند ، ثبت کردند ، و از نظر کمی مورد بررسی قرار دادند.
در دوازدهم فوریه سال 1985 چنین به نظر رسید که وقتی به این پدیدههای نورانی پرتو لیزر تابانیده میشدند ، آنها از خود واکنش نشان میدادند ، برای مثال یکی از این نمونههای درخشان به هنگام تابش پرتو لیزر سوسو زدن عادی خود را به سو سو زدنهای دوگانه تغییر میداد و تا زمانی که الگوی تابش پرتو لیزر پایدار بود ، این وضع ادامه داشت. در طی این عملیات پژوهشی ، تصاویر با کیفیت عالی گرفته شد و نتایج مستند دیگری درباره ساختار این پدیدهها به ثبت رسید. تحقیقات بعدی نشان داد که پژوهشگران شاهد نوعی پلاسمای جوی هستند که به نحوه نامعلوم در منطقه پدید آمده است ولی منشأ آن در پرده ابهام قرار دارد.
این نورهای درخشان در سال 1986 رفته رفته خاموش شدند. بعدها یکی از فیزیکدانان دانشگاه اُسلو به نام « الواندترین » که در تحقیقات پژوهشی هسدالن شرکت داشت ، در این باره گفت : « اطمینان دارم که این نورها واقعی بودند. فقط حیف که از شرح آنها عاجزیم. »